Woordvinding

Woordvinding door het te tekenen

Met tekenen was ik nooit bezig. Het was geen hobby maar ik vond het wel mooi om te zien bij anderen, tot het moment van mijn hersenbloeding. De eerste dagen, in het ziekenhuis (op IC) na mijn hersenbloeding was het vinden van woorden moeilijk of zelfs onmogelijk. Als vanzelf ging ik de woorden die ik niet kon zeggen, tekenen. Eenvoudige schetsen die duidelijk maakten wat ik bedoelde.

Thuis gekomen, na zes maanden ziekenhuis en revalidatie centrum, maakte ik het voorjaar in de tuin bewust mee. Tuinieren was altijd al een hobby voor mij en ik besloot onze border rigoureus te veranderen, een nieuw begin. Alle oude planten gingen eruit (verhuisden naar een andere tuin of bij ons op een andere plek).

Bij het ontwerp van de nieuwe border merkte ik al snel dat de plantennamen helaas niet makkelijk naar boven kwamen. Terwijl ik deze voor mijn hersenbloeding redelijk snel kon vinden. Daarop besloot ik de plantennamen visueel te maken door ze te tekenen. Het noodzakelijke middel wat ik in het ziekenhuis had eigen gemaakt om mezelf te kunnen uitdrukken, kon ik nu gebruiken voor het ontwerp van de tuin. Ik heb verschillende schetsen gemaakt van planten en de border. Daar kwam bij dat het leuk was om te bepalen hoe je de planten op papier zet. Ik heb daarbij ook gebruik gemaakt van boeken en internet. Voor mij is dit hele proces absoluut een waardevolle oefening voor mijn hersenen geweest. Vele plantennamen zijn weer teruggekomen, maar ook het gebruik van taal in woord en schrift is verbeterd.

Uiteindelijk is vorig voorjaar het hele ontwerp werkelijkheid geworden. Ondertussen is de border gaan groeien en bloeien. Ik kan de planten nu ook beter benoemen.