Dit gedicht heb ik een tijdje terug geschreven en lag nog steeds onderin mijn brievenbakje. Een gedicht dat gaat over vertrouwen, maar zo moeilijk te vinden in deze fase van mijn leven. De toekomst onzeker en vol verdriet, maar ook met vertrouwen, hoop en een voorzichtige glimlach.
Vertrouwen
Mijn lichaam, gekwetst en onhandig zal er altijd zijn, altijd
`s Morgens bij het opstaan, onwillig, stijf
`s Middags tijdens de lunch, éénhandig
`s Avonds met het slapen, vermoeid, zwaar
Ik kan er niet omheen
Dus vandaag is het begin
Om dit lichaam te accepteren,
Om mezelf te omhelzen
Om weer van mijzelf te houden
Iedere dag wat meer, elke dag een beetje krediet
Heb vertrouwen
Van der Velden (zondag, 08 oktober 2023 23:19)
Lieve Madelon,,
Het gedicht raakt mij…. Mooi verwoord maar ook verdrietig. I vind je dapper en sterk, zo ken ik jou! ♥️�
Thijs (zondag, 25 september 2022 09:17)
Mooi geschreven Madelon!
Rosanne (dinsdag, 05 juli 2022 10:13)
Dit geeft je een idee van hoe jij het leven nu ervaart. Mooi verwoord. Ik vind de vorm van het gedicht, de lengte van de zinnen na elkaar erg mooi. De laatste korte zin blijft hangen, echoot na.
Karin (zaterdag, 11 juni 2022 15:41)
Prachtig geschreven Madelon, het raakt me maar laat me tegelijk ook zien hoe sterk jij bent, mooi !
Moniek (maandag, 21 februari 2022 20:42)
Wow, dit komt zo binnen!
Trots op jou!
Eva (donderdag, 17 februari 2022 14:37)
Wat mooi geschreven.